Rotling

Rotling

Die wijn, zo fijn zo zoet,
kan me niet bekoren,
want al heb ik een fles
leeg
en ben ik meer dronken
dan ik ooit kon zijn,
mijn leven komt toch
nooit meer goed.

En dan denk ik
die donkere kant:
dat is gewoon mezelf,
al drink ik liters
en liters drank
het leven wordt er niet
rosékleuriger door
en die liefde,
dat blijft gewoon
stank voor dank.

Ik wil je wel vertellen
hoeveel ik van je hou,
maar in alle stilte
en wijsheid
zwijg ik in alle talen
want ik weet toch
dat je dit niet horen wou.

En kon ik nog spreken,
nog dichten op gevoel,
ik zou tenminste kunnen zeggen,
schrijven wat ik bedoel.